23 Haziran 2025'te Financial Times, Almanya ve İtalya'dan New York'ta tutulan altınlarını geri almak için gelen çağrıların arttığını, bunun da artan jeopolitik gerilimler ve eski Başkan Donald Trump'ın ABD Merkez Bankası hakkında yaptığı yorumlarla ilgili olduğunu belirtti. Son birkaç ayda, Avrupa ülkeleri, özellikle altınla ilgili olarak yurtdışında tutulan varlıklarının güvenliğini gözden geçirmek için bir aciliyet hissi yaşıyor. Almanya ve İtalya, New York'taki Federal Reserve'de bulunan altınlarını geri almak için artan iç ve dış baskılarla karşı karşıya.
Bu baskılar, artan küresel istikrarsızlık döneminde ortaya çıkmakta ve eski Başkan Donald Trump'ın ABD Merkez Bankası'na yönelik tekrar eden kamu eleştirileriyle şiddetlenmektedir. Etkileri, ekonominin çok ötesine geçmektedir. Bir zamanlar sembolik bir mesele gibi görünen şey, şimdi ABD finans yönetimine ve küresel müttefik işbirliği sistemine azalan güvenin somut bir yansıması haline gelmektedir. Dünya, ekonomik güç merkezlerinde bir kayma yaşarken, bir ülkenin altınını nerede depoladığı gibi sembolik eylemler bile artık siyasi bir anlam taşımaktadır.
Trump'ın Fed'e Yönelik Saldırıları Avrupa Genelinde Dalgalanmalara Neden Oluyor
Donald Trump'ın başkanlığı, ABD Merkez Bankası da dahil olmak üzere hiçbir kurumu siyasi müdahalelerden muaf tutmadı. Trump, merkez bankasını yetersizlik ve sadakatsizlikle suçlamak da dahil olmak üzere Fed'e tekrar tekrar saldırılarda bulundu ve ülkeyi hem iç hem de uluslararası düzeyde şüpheye sürükledi. Amerikan tarafsızlığına ve kurumsal bütünlüğüne güvenen Avrupa güçleri bile bu varsayımları sorgulamaya başladı.
Jeopolitik gerginlikler sadece ateşi körükledi. Küresel ittifaklar stres altında ve artan ekonomik milliyetçilikle birlikte, ABD'nin gözetiminde ulusal altın rezervlerine sahip olma fikri artık daha riskli görünmektedir. Almanya ve İtalya, yüz milyarlarca dolar değerinde birleşik bir altın stoku ile, altınlarını geri getirme zamanının gelip gelmediğini ciddi şekilde düşünen ülkeler arasında yer almaktadır.
ABD'deki Avrupa Altın Depolamasına Yakından Bakış
Tarihsel olarak, birçok ülke altın rezervlerini ABD'de güvenlik ve finansal kolaylık önlemi olarak saklamıştır, özellikle II. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında. ABD, büyük miktarda altın tutmak için politik olarak istikrarlı ve askeri olarak güvenli bir yer olarak görülüyordu. Ancak zamanlar değişti.
Almanya, örneğin, 2013 ile 2017 yılları arasında şeffaflık ve egemenlik nedenleriyle New York ve Paris'ten önemli miktarlarda altın geri göndermeye başladı. Ancak son aylarda bu eğilimin geri döndüğünü görüyoruz. İtalya daha pasif kalmışken, onlar da en azından bazı eylemlerde bulunmak için yasa yapıcılar ve analistlerin baskısını içermişlerdir.
ABD Merkezli Altın Varlıklarının Gerçek Riskleri
Altın geri dönüşümünün ana nedenlerinden biri, ABD'nin bir kriz senaryosunda yabancı mülkiyete sahip varlıkları donduracağı veya kısıtlayacağı endişesidir. Bu aşırı bir durum gibi görünse de, Rusya'ya uygulanan yaptırımlar, Orta Doğu'daki bankacılık kısıtlamaları ve SWIFT erişim kontrollerini içeren son küresel olaylar, finansal araçların nasıl siyasallaştırılabileceğini göstermiştir.
Ayrıca, Trump'ın öngörülemeyen davranışları ve iktidara geri dönme ihtimaliyle ilgili ipuçları, Amerika'nın uluslararası anlaşmaları yeniden istikrarsızlaştırma endişelerini yaratıyor. Almanya ve İtalya için - savaş sonrası ilişkileri Amerika ile güven ve karşılıklı çıkar üzerine kurulu olan - bu gelişme, finansal güvenlik stratejilerinin kalbine bir darbe vuruyor.
Egemenlik, Semboller ve Stratejik Otonomi
Bu, sadece ekonomik meselenin ötesinde bir durumdur. Altının yurda geri getirilmesi eylemi, sembollerle doludur. Bu, artık ABD ve müttefikleri tarafından yönetilmeyen bir dünyada stratejik özerklik için daha büyük jeopolitik arzuların açığa çıkmasını sağlamaktadır. Askerileşme ve teknolojik, ayrıca ticaret bağımsızlığının AB tartışmalarının bir parçası haline gelmesiyle, finansal egemenliğin de bu tartışmaya kesinlikle gireceği aşikar. Ulusal varlıkların yurt dışında saklanması, bir zamanlar küresel işbirliğine bir selam niteliğindeydi. Bugün, parçalanmış bir dünyada bir varlık olabilir ve bu nedenle bir yük haline gelebilir. Altının geri getirilmesini talep edenler, yalnızca popülistler tarafından değil, geleneksel akademisyenler ve ulusal stratejiler tarafından da meşrulaştırılmaktadır.
Bu Nereye Gider?
Almanya ve İtalya, altın rezervlerini geri getirme planlarına devam ederse, Fransa, Avusturya ve belki de Japonya gibi Asya'daki bazı ülkeler dahil olmak üzere diğer ülkeler de benzer adımlar atabilir. Bu durumun Fed’in dünya üzerindeki en güvenilir altın saklayıcısı olarak konumu üzerindeki etkileri derin olabilir. Daha da önemlisi, bu eylemler küresel piyasalara mevcut finansal düzenin güveninin zayıfladığını işaret edebilir. Böyle bir tez, yeniden düşünülen altın stoklama fırsatını, döviz çeşitlendirmesinde bir değişimi ve belki de kurulu ittifaklara bir kaymayı sunabilir.
View Original
The content is for reference only, not a solicitation or offer. No investment, tax, or legal advice provided. See Disclaimer for more risks disclosure.
Almanya ve İtalya, ABD Depolamasını Yeniden Düşünürken Altın Politikaları Kızışıyor
23 Haziran 2025'te Financial Times, Almanya ve İtalya'dan New York'ta tutulan altınlarını geri almak için gelen çağrıların arttığını, bunun da artan jeopolitik gerilimler ve eski Başkan Donald Trump'ın ABD Merkez Bankası hakkında yaptığı yorumlarla ilgili olduğunu belirtti. Son birkaç ayda, Avrupa ülkeleri, özellikle altınla ilgili olarak yurtdışında tutulan varlıklarının güvenliğini gözden geçirmek için bir aciliyet hissi yaşıyor. Almanya ve İtalya, New York'taki Federal Reserve'de bulunan altınlarını geri almak için artan iç ve dış baskılarla karşı karşıya.
Bu baskılar, artan küresel istikrarsızlık döneminde ortaya çıkmakta ve eski Başkan Donald Trump'ın ABD Merkez Bankası'na yönelik tekrar eden kamu eleştirileriyle şiddetlenmektedir. Etkileri, ekonominin çok ötesine geçmektedir. Bir zamanlar sembolik bir mesele gibi görünen şey, şimdi ABD finans yönetimine ve küresel müttefik işbirliği sistemine azalan güvenin somut bir yansıması haline gelmektedir. Dünya, ekonomik güç merkezlerinde bir kayma yaşarken, bir ülkenin altınını nerede depoladığı gibi sembolik eylemler bile artık siyasi bir anlam taşımaktadır.
Trump'ın Fed'e Yönelik Saldırıları Avrupa Genelinde Dalgalanmalara Neden Oluyor
Donald Trump'ın başkanlığı, ABD Merkez Bankası da dahil olmak üzere hiçbir kurumu siyasi müdahalelerden muaf tutmadı. Trump, merkez bankasını yetersizlik ve sadakatsizlikle suçlamak da dahil olmak üzere Fed'e tekrar tekrar saldırılarda bulundu ve ülkeyi hem iç hem de uluslararası düzeyde şüpheye sürükledi. Amerikan tarafsızlığına ve kurumsal bütünlüğüne güvenen Avrupa güçleri bile bu varsayımları sorgulamaya başladı.
Jeopolitik gerginlikler sadece ateşi körükledi. Küresel ittifaklar stres altında ve artan ekonomik milliyetçilikle birlikte, ABD'nin gözetiminde ulusal altın rezervlerine sahip olma fikri artık daha riskli görünmektedir. Almanya ve İtalya, yüz milyarlarca dolar değerinde birleşik bir altın stoku ile, altınlarını geri getirme zamanının gelip gelmediğini ciddi şekilde düşünen ülkeler arasında yer almaktadır.
ABD'deki Avrupa Altın Depolamasına Yakından Bakış
Tarihsel olarak, birçok ülke altın rezervlerini ABD'de güvenlik ve finansal kolaylık önlemi olarak saklamıştır, özellikle II. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında. ABD, büyük miktarda altın tutmak için politik olarak istikrarlı ve askeri olarak güvenli bir yer olarak görülüyordu. Ancak zamanlar değişti.
Almanya, örneğin, 2013 ile 2017 yılları arasında şeffaflık ve egemenlik nedenleriyle New York ve Paris'ten önemli miktarlarda altın geri göndermeye başladı. Ancak son aylarda bu eğilimin geri döndüğünü görüyoruz. İtalya daha pasif kalmışken, onlar da en azından bazı eylemlerde bulunmak için yasa yapıcılar ve analistlerin baskısını içermişlerdir.
ABD Merkezli Altın Varlıklarının Gerçek Riskleri
Altın geri dönüşümünün ana nedenlerinden biri, ABD'nin bir kriz senaryosunda yabancı mülkiyete sahip varlıkları donduracağı veya kısıtlayacağı endişesidir. Bu aşırı bir durum gibi görünse de, Rusya'ya uygulanan yaptırımlar, Orta Doğu'daki bankacılık kısıtlamaları ve SWIFT erişim kontrollerini içeren son küresel olaylar, finansal araçların nasıl siyasallaştırılabileceğini göstermiştir.
Ayrıca, Trump'ın öngörülemeyen davranışları ve iktidara geri dönme ihtimaliyle ilgili ipuçları, Amerika'nın uluslararası anlaşmaları yeniden istikrarsızlaştırma endişelerini yaratıyor. Almanya ve İtalya için - savaş sonrası ilişkileri Amerika ile güven ve karşılıklı çıkar üzerine kurulu olan - bu gelişme, finansal güvenlik stratejilerinin kalbine bir darbe vuruyor.
Egemenlik, Semboller ve Stratejik Otonomi
Bu, sadece ekonomik meselenin ötesinde bir durumdur. Altının yurda geri getirilmesi eylemi, sembollerle doludur. Bu, artık ABD ve müttefikleri tarafından yönetilmeyen bir dünyada stratejik özerklik için daha büyük jeopolitik arzuların açığa çıkmasını sağlamaktadır. Askerileşme ve teknolojik, ayrıca ticaret bağımsızlığının AB tartışmalarının bir parçası haline gelmesiyle, finansal egemenliğin de bu tartışmaya kesinlikle gireceği aşikar. Ulusal varlıkların yurt dışında saklanması, bir zamanlar küresel işbirliğine bir selam niteliğindeydi. Bugün, parçalanmış bir dünyada bir varlık olabilir ve bu nedenle bir yük haline gelebilir. Altının geri getirilmesini talep edenler, yalnızca popülistler tarafından değil, geleneksel akademisyenler ve ulusal stratejiler tarafından da meşrulaştırılmaktadır.
Bu Nereye Gider?
Almanya ve İtalya, altın rezervlerini geri getirme planlarına devam ederse, Fransa, Avusturya ve belki de Japonya gibi Asya'daki bazı ülkeler dahil olmak üzere diğer ülkeler de benzer adımlar atabilir. Bu durumun Fed’in dünya üzerindeki en güvenilir altın saklayıcısı olarak konumu üzerindeki etkileri derin olabilir. Daha da önemlisi, bu eylemler küresel piyasalara mevcut finansal düzenin güveninin zayıfladığını işaret edebilir. Böyle bir tez, yeniden düşünülen altın stoklama fırsatını, döviz çeşitlendirmesinde bir değişimi ve belki de kurulu ittifaklara bir kaymayı sunabilir.