Öğretmenler, gerçekten aşkın çok sıkıcı olduğunu düşünmüyor musunuz?
Dün gece bir arkadaşım ile romantik ilişkiler konusunu konuştuk, ben de uzun zamandır ilişki yaşamadığımı söyledim, çünkü benim için şu anda bir ilişki sahip olmak bir yük ve gerçekten çok sıkıcı buluyorum...
Üniversitedeyken, henüz toplumun sert gerçekleriyle yüzleşmemişken, her gün spor yaparak formda kalıyordum ve sayılabilecek kadar da çekiciydim. Zamanla çeşitli kanallardan bazı kızlarla tanıştım.
Bu kızlardan bazıları akıllı, bazıları ise aptal. Akıllı olanlar beni yokluyor, aptal olanlar ise hemen yanıma gelip şu bunu al diyor (tabii ki kabul etmedim), hepsinde de, sevdiğim biri yok.
Genel olarak bana hissettirdiği şey, onlarla flört etmenin böyle bir senaryo olacağıdır:
Bir hafta tanışma, bir hafta flört, bir hafta ayrılma ve tartışma...
En uzun sürdüğüm ilişki sadece bir yıldan kısa sürdü, kızlara karşı hislerim aslında ortalama, sadece insanların iyi olduğunu düşünüyorum, süreç benim için çok acı vericiydi, bazen kendimi biraz rol yapıyormuşum gibi hissediyordum.
Her gün bazı zeka seviyesinin altında olan emojiler ve "bebek" "domuz" gibi benim için çok aptalca olan kelimeler paylaşılıyor, sohbet de çok sıkıcı, her gün aynı konular, ne yedim, ne izledim.
İki kişinin istedikleri şeyler farklı olduğu için, daha sonra anlam veremeden pek irtibat kurmamaya başladılar, ilişkiyi sonlandırmış saydılar.
Bu ilişki bana şunu kazandırdı: başkalarına bağımlılık hissi ya da duygusal destek geliştirmekte zorlanıyorum, bu yüzden artık aramamaya karar verdim.
Sonuçta şu an aşk hayatı olmaması da fena değil, belki de doğru kişiyi henüz bulamadım? Kızların bahsettiği duygusal değer tam olarak nedir?
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Öğretmenler, gerçekten aşkın çok sıkıcı olduğunu düşünmüyor musunuz?
Dün gece bir arkadaşım ile romantik ilişkiler konusunu konuştuk, ben de uzun zamandır ilişki yaşamadığımı söyledim, çünkü benim için şu anda bir ilişki sahip olmak bir yük ve gerçekten çok sıkıcı buluyorum...
Üniversitedeyken, henüz toplumun sert gerçekleriyle yüzleşmemişken, her gün spor yaparak formda kalıyordum ve sayılabilecek kadar da çekiciydim. Zamanla çeşitli kanallardan bazı kızlarla tanıştım.
Bu kızlardan bazıları akıllı, bazıları ise aptal. Akıllı olanlar beni yokluyor, aptal olanlar ise hemen yanıma gelip şu bunu al diyor (tabii ki kabul etmedim), hepsinde de, sevdiğim biri yok.
Genel olarak bana hissettirdiği şey, onlarla flört etmenin böyle bir senaryo olacağıdır:
Bir hafta tanışma, bir hafta flört, bir hafta ayrılma ve tartışma...
En uzun sürdüğüm ilişki sadece bir yıldan kısa sürdü, kızlara karşı hislerim aslında ortalama, sadece insanların iyi olduğunu düşünüyorum, süreç benim için çok acı vericiydi, bazen kendimi biraz rol yapıyormuşum gibi hissediyordum.
Her gün bazı zeka seviyesinin altında olan emojiler ve "bebek" "domuz" gibi benim için çok aptalca olan kelimeler paylaşılıyor, sohbet de çok sıkıcı, her gün aynı konular, ne yedim, ne izledim.
İki kişinin istedikleri şeyler farklı olduğu için, daha sonra anlam veremeden pek irtibat kurmamaya başladılar, ilişkiyi sonlandırmış saydılar.
Bu ilişki bana şunu kazandırdı: başkalarına bağımlılık hissi ya da duygusal destek geliştirmekte zorlanıyorum, bu yüzden artık aramamaya karar verdim.
Sonuçta şu an aşk hayatı olmaması da fena değil, belki de doğru kişiyi henüz bulamadım? Kızların bahsettiği duygusal değer tam olarak nedir?
Ps. Cinsel yönelimim normaldir ha