Blok zinciri dünyasında, proje ekibi token ürettiğinde bu artık temel bir sorun değil, gerçek zorluk token dağıtımının hedeflerini belirlemekte yatıyor. Bu durum, bazı kullanıcıların tek bir basit etkileşimle yüzlerce dolar değerinde token kazanabilmesi, bazı kullanıcıların ise onlarca işlem yapmasına rağmen hiçbir şey kazanamaması gibi ilginç bir olguya yol açıyor.
Bu farkın temel nedeni, kullanıcıların Proje Ekibi tarafından "tanınabilir ve güvenilir" bir grup olarak görülüp görülmemesidir. Günümüzdeki Blok Zinciri projeleri, karmaşık bir filtreleme mekanizması kurmuştur; bu mekanizma açık olmasına rağmen, birçok kullanıcı bunun öneminin farkında değildir.
Bu filtreleme mekanizması esas olarak aşağıdaki birkaç unsuru dikkate alır: 1. Tokenleri uzun vadeli tutmak ve çekmemek 2. Birden fazla akıllı sözleşme üzerinde etkileşim gerçekleştirin 3. DAO yönetimine aktif katılım 4. Birden fazla blok zinciri ağında aktif kalın ve tutarlı bir adres kullanın. 5. Doğrulanabilir geçmiş verilere sahip olmak, sahtekarlık faaliyeti olmaması.
Bu karmaşık görünen standartlar aslında manuel inceleme gerektirmiyor. Proje Ekibi, bu süreci otomatikleştirmek için Lagrange adında bir sistem kullandı. Lagrange sisteminin temel işlevi, SQL sorguları aracılığıyla belirli koşullara uyan adresleri filtrelemektir. Örneğin, Ethereum ağı üzerinde aktif olan stake edenleri, en az iki kez yönetişim oylamasına katılanları ve çapraz zincir geçmişi olan adresleri sorgulayabilirsiniz.
Lagrange yalnızca tüm zincir boyunca veri aramakla kalmaz, aynı zamanda sıfır bilgi kanıtı (ZK) teknolojisini kullanarak kanıtlar oluşturabilir. Akıllı sözleşmeler bu sonuçları doğrudan okuyarak belirli bir adrese token verilip verilmeyeceğine veya kara listeye alınıp alınmayacağına karar verebilir.
Bu, kullanıcıların seçilip seçilmemesinin tamamen blok zincirindeki davranış kayıtlarına bağlı olduğu anlamına gelir. Lagrange, bu ekosistemde gerekli bir araç tokeni olarak, kullanıcı davranış mantığını sorgulamada kritik bir rol oynamaktadır.
Blok Zinciri katılımcıları için, bu zincir üzerindeki davranışlara dayanan filtreleme mekanizmasını anlamak ve uyum sağlamak giderek daha önemli hale geliyor. Bu, bireylerin projedeki katılımını etkilemekle kalmaz, aynı zamanda tüm Blok Zinciri ekosisteminin daha ayrıntılı ve veri odaklı bir yöne doğru geliştiğini yansıtır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
7 Likes
Reward
7
1
Share
Comment
0/400
Layer3Dreamer
· 07-25 04:42
Teorik olarak konuşursak, bu SQL tabanlı filtreleme bana bileşenli itibar sistemleri için yinelemeli SNARK'ları hatırlatıyor. Lagrange'ın yaklaşımı şık, peki, kimse cross-chain kimlik doğrulaması için L3 tasdik vektörlerini düşündü mü?
Blok zinciri dünyasında, proje ekibi token ürettiğinde bu artık temel bir sorun değil, gerçek zorluk token dağıtımının hedeflerini belirlemekte yatıyor. Bu durum, bazı kullanıcıların tek bir basit etkileşimle yüzlerce dolar değerinde token kazanabilmesi, bazı kullanıcıların ise onlarca işlem yapmasına rağmen hiçbir şey kazanamaması gibi ilginç bir olguya yol açıyor.
Bu farkın temel nedeni, kullanıcıların Proje Ekibi tarafından "tanınabilir ve güvenilir" bir grup olarak görülüp görülmemesidir. Günümüzdeki Blok Zinciri projeleri, karmaşık bir filtreleme mekanizması kurmuştur; bu mekanizma açık olmasına rağmen, birçok kullanıcı bunun öneminin farkında değildir.
Bu filtreleme mekanizması esas olarak aşağıdaki birkaç unsuru dikkate alır:
1. Tokenleri uzun vadeli tutmak ve çekmemek
2. Birden fazla akıllı sözleşme üzerinde etkileşim gerçekleştirin
3. DAO yönetimine aktif katılım
4. Birden fazla blok zinciri ağında aktif kalın ve tutarlı bir adres kullanın.
5. Doğrulanabilir geçmiş verilere sahip olmak, sahtekarlık faaliyeti olmaması.
Bu karmaşık görünen standartlar aslında manuel inceleme gerektirmiyor. Proje Ekibi, bu süreci otomatikleştirmek için Lagrange adında bir sistem kullandı. Lagrange sisteminin temel işlevi, SQL sorguları aracılığıyla belirli koşullara uyan adresleri filtrelemektir. Örneğin, Ethereum ağı üzerinde aktif olan stake edenleri, en az iki kez yönetişim oylamasına katılanları ve çapraz zincir geçmişi olan adresleri sorgulayabilirsiniz.
Lagrange yalnızca tüm zincir boyunca veri aramakla kalmaz, aynı zamanda sıfır bilgi kanıtı (ZK) teknolojisini kullanarak kanıtlar oluşturabilir. Akıllı sözleşmeler bu sonuçları doğrudan okuyarak belirli bir adrese token verilip verilmeyeceğine veya kara listeye alınıp alınmayacağına karar verebilir.
Bu, kullanıcıların seçilip seçilmemesinin tamamen blok zincirindeki davranış kayıtlarına bağlı olduğu anlamına gelir. Lagrange, bu ekosistemde gerekli bir araç tokeni olarak, kullanıcı davranış mantığını sorgulamada kritik bir rol oynamaktadır.
Blok Zinciri katılımcıları için, bu zincir üzerindeki davranışlara dayanan filtreleme mekanizmasını anlamak ve uyum sağlamak giderek daha önemli hale geliyor. Bu, bireylerin projedeki katılımını etkilemekle kalmaz, aynı zamanda tüm Blok Zinciri ekosisteminin daha ayrıntılı ve veri odaklı bir yöne doğru geliştiğini yansıtır.